تیمور لکستانی، با تحقیق و مطالعه پنهانی منابع مهندسی برق، در اندیشه استقلال و خودکفایی صنعت برق ایران بود. همت وی متخصصان اهل چک را مجبور کرد شرکت برق کشورمان را ترک و اداره این مرکز را به دست مهندسان جوان ایرانی بسپارند.
تیمور لکستانی، در ۱۷ آبان‌ماه سال ۱۲۹۴ در روستای قره قیشلاق شهرستان سلماس آذربایجان به دنیا آمد. وی که از شاگردان دانشمند فقید، پروفسور محمود حسابی بود، جزو نخستین گروه مهندسان برق دانش‌آموخته دانشگاه تهران به شمار می‌رفت که پس از فراغت از تحصیل به صنعت برق کشور ملحق شد.
زنده‌یاد مهندس تیمور لکستانی را به دلیل خدمات متعهدانه‌اش به صنعت برق کشور و نقش تاثیرگذار در توسعه شبکه برق تهران «پدر برق ایران» لقب داده‌اند.
یادگارهای پدر برق ایران
تالیف «رساله‌های مربوط به تدوین نیروی برق» و «آیین‌نامه‌‌ حفاظت از خطرات ناشی از برق» در کارنامه علمی وی دیده می‌شود.
کتاب خاطرات مهندس تیمور لکستانی، به قلم خود استاد نیز به‌صورت کتاب کاغذی و نشر الکترونیک منتشر شده است.
دوران تحصیل
این پیشکسوت صنعت برق ایران، دوران دبستان را در تبریز و خوی پشت سر گذاشت، سپس در سال ۱۳۱۳ از دبیرستان فردوسی تبریز دیپلم گرفت و به‌عنوان شاگرد اول دبیرستان فردوسی به تهران آمد و در نخستین آزمون ورودی دانشکده تازه تاسیس «فنی» دانشگاه تهران رتبه عالی پذیرفته شد.
خود درباره حضورش در دانشکده فنی می‌گوید: «آن موقع برای ادامه تحصیل چند مدرسه عالی وجود داشت … بعدا با افتتاح دانشکده فنی تعداد این مدارس به اندازه‌ای افزایش یافت که می‌شد به آن‌ها دانشگاه اطلاق کرد… من ابتدا می‌خواستم دانشکده پزشکی بروم.
در آن موقع دوره تحصیل پزشکی را از چهار سال به ۶ سال تغییر داده بودند و دانشجویان هم در حال اعتصاب و اعتراض بودند. من هم چون کفالت خانواده را به عهده داشتم، مایل نبودم ۶ سال صرف پزشکی کنم. تصمیم گرفتم به دانشکده افسری بروم که در شهریور ۱۳۱۳ (روز پنجشنبه) آگهی تاسیس دانشکده فنی و دعوت برای کنکور آن چاپ شده بود. محل امتحان ورودی سالن دارالفنون بود. حدود ۵۰۰‌-‌۶۰۰ نفر در امتحان شرکت کرده بودند که بیشتر شاگرد اول‌های دبیرستان‌ها بودند. من شاگرد اول آذربایجان بودم … در مجموع ۶۰ نفر پذیرفته شدیم.»
تیمور جوان، در سال ۱۳۱۹ بعد از پایان خدمت به مدت هفت سال در کارخانه تولید برق تهران، واقع در میدان ژاله استخدام شد. دوران سخت کار در کارخانه تولید برق، تجربه مهمی برای مهندس لکستانی بود.
وی از آن دوران این‌گونه یاد می‌کند: «به کمک همکاران توانستیم پس از تحمل مشقات فراوان نحوه کار با دستگاه‌های تولید برق را از استادکاران «چکسلواکی» که تمایلی به آموزش ما نداشتند یادگرفته و زمینه خروج آن‌ها را فراهم کنیم.»
مرد روشنایی‌های شهر، در ادامه راه به ریاست شبکه توزیع برق تهران منصوب شد و تا سال ۱۳۴۵ با همکاری دوستانش، برق معابر شهر را تامین کرد.
وی برای ادامه تحصیل و کسب دانش روز به کشورهای، بلژیک، فرانسه و ژاپن سفر کرده است.
تاسیس دانشگاه صنعتی شریف
شاگرد مرحوم پروفسور محمود حسابی، در سال ۱۳۴۵ با همکاری دوستانش دانشگاه صنعت شریف (آریا مهر) را تاسیس کرد. زمانی که مسوول برق گیلان بود، دکتر مجتهدی از موسسان دانشگاه صنعتی شریف که هیچگاه مهندس لکستانی را ندیده بود به وی خبر می‌دهد که برای تاسیس دانشگاه صنعتی شریف، وی را به‌عنوان یکی از اعضای هیات امنا معرفی کرده است. عضویت در هیات امنا، رئیس عمومی، معاونت فنی و قائم مقام از مناصب وی در دانشگاه صنعتی شریف بود.
ویترین افتخارات پدر روشنایی شهر
تیمور لکستانی، در سال ۱۳۸۶ از سوی کانون مهندسان فارغ‌التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران، به‌عنوان مهندس برجسته معرفی شد.
وی همچنین در پنجمین جشنواره بانیان علم صنعت برق ایران، به‌عنوان پیشکسوت برگزیده، معرفی شده بود.
پدر برق ایران خاموش شد
«پدر برق ایرن خاموش شد» تیتر بیشتر رسانه‌های خبری، شنبه دوم آبان‌ماه سال ۱۳۹۰ بود. روزی که پدر برق ایران با کوله‌باری از تجربه، در سن ۹۶ سالگی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایرانمهر تهران دار فانی را وداع گفت.
پدر برق ایران در خلاصه زندگینامه خود می گوید: یکی از افتخارات سلماس مهندس لکستانی «پدر برق ایران « و «بنیانگذار دانشگاه صنعتی شریف «در بیمارستان آریا مهر بستری شد . معرفی خود استاد از زبان خودشان
من تیمور لکستانی در سال ۱۲۹۴ در شهر سلماس بدنیا آمدم. در تبریز تحصیلات ابتدایی خودم را با موفقیت به پایان رساندم ، سپس موفق شدم از دبیرستان فردوسی تبریز در سال ۱۳۱۳ دیپلم بگیرم و به عنوان شاگرد اول آذربایجان به تهران رفتم. در آنجا در اولین کنکور و…رودی دانشکده تازه تاسیس « فنی » دانشگاه تهران شرکت کردم و جزو ده نفر اول پذیرفته شدم. در سال ۱۳۱۷ با درجه فوق لیسانس مهندسی برق فارغ التحصیل شدم.
پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه تهران به سربازی رفتم و پس از اتمام خدمت نظام وظیفه که دوسال به طول انجامید در سال ۱۳۱۹ در کارخانه تولید برق واقع در میدان ژاله تهران استخدام شدم. هفت سال با جدیت و پشتکار در کارخانه برق کار کردم و در این مدت به کمک همکاران توانستیم پس از تحمل مشقات فراوان نحوه کار با دستگاههای تولید برق را از استادکاران چکسلواکی که تمایلی به آموزش ما نداشتند یادگرفته و زمینه خروج آنها را فراهم کنیم. در سال ۱۳۲۶ به عنوان رئیس شبکه توزیع برق تهران منتصب شدم و تا سال ۱۳۴۵ با سمت های مختلف در زمینه تامین روشنایی معابر و توسعه شبکه توزیع در تهران و شهرهای دیگر به میهنم خدمت کردم. در سال ۱۳۴۵ با کمک جمعی از شخصیت ها و مقامات وقت دانشگاه صنعتی شریف را تاسیس کردیم. از آن سال به بعد هم تا سال ۱۳۵۹ به عنوان هیات امناء رئیس دوره عمومی، معاونت فنی و قائم مقام دانشگاه صنعتی شریف مشغول به خدمت بودم.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد